Johannes Philippus Roothaan

1785 - 1853  (67 years)    Has 3 ancestors but no descendants in this family tree.

• Name	Johannes Philippus Roothaan
  Birth	23 Nov 1785	Amsterdam, Noord-Holland, Nederland
  Gender	Male
  Death	8 May 1853	Roma, Latium, Italia
  Siblings	1 Sibling
  + 1. Albertus Bernardus Roothaan,   b. 1783   d. 15 Dec 1846-13 Feb 1847  (Age 64 years) ▻ Joanna Maria Lappee;   Elisabeth Cornelia Cavadino,  m. 17 Apr 1827   2. Johannes Philippus Roothaan,   b. 23 Nov 1785, Amsterdam, Noord-Holland, Nederland d. 8 May 1853, Roma, Latium, Italia  (Age 67 years)
  Person ID	I463800	Geneagraphie
  Links To	This person is also Jan Roothaan at Wikipedia
  Last Modified	17 Dec 2003

  
  

  Father	Matthias Egbert Roothaan   d. Bef Dec 1828
  Mother	Maria Angela ter Horst   d. Yes, date unknown
  Family ID	F184129	Group Sheet  |  Family Chart

  
  

• Event Map	Click to hide
  		Birth - 23 Nov 1785 - Amsterdam, Noord-Holland, Nederland Death - 8 May 1853 - Roma, Latium, Italia  = Link to Google Earth
  Pin Legend	: Address       : Location       : City/Town       : County/Shire       : State/Province       : Country       : Not Set

  
  

• Photos

  Photos (Log in)

  
  

• Notes

  ook Giovanni d'Amsterdam, Padre Juan, Ioannis, Johann Philip, Johannes Philippus Roothaan s.j. (Amsterdam 23 november 1785-Rome 8 mei 1853). Amsterdamse jezuiet en volksmissionaris. Jan Roothaan was op 23 november, 1785 als jongste van de drie zonen van de chirurg Matthias Egbert Roothaan en Maria Angela ter Horst in Amsterdam geboren. Zijn vader kwam uit Frankfurt am Main en was in Nederland tot het katholisisme bekeerd. Jan was misdienaar van de Amsterdamse Krijtberg en doorloopt met glans de Latijnse School en het vierjarige Athenaeum Illustre onder leiding van de Latinist Jakob van Lennep. Jan trad op 30 juni 1804 tot de jezuieten toe. Zijn noviciaat brengt hij in het toenmalige Russischen Dünaburg door. Hij blinkt hij uit in ijver, ootmoed en bescheidenheid. Soms bezorgt een al te groot besef van zijn eigen geringheid hem een periode van depressiviteit. Jan werd in 1806 voor drie jaar leraar aan het Gymnasium van Dünaburg. En studeerd aansluitend vanaf 1809 filosofie en theologie aan de jezuietenacademie in Polozk Hier wordt Jan het leven zuur gemaakt door drie medestudenten die hem zwaar beledigen. Jan weet zich met deze vorm van lijden niet goed raad en vraagt het zijn geestelijk leidsman. Deze, pater Hochbilder, troost Jan weliswaar, maar voorspelt hem ook dat hij voorbestemd is eens generaal-overste van de orde te worden. En voor die taak, zo stelt Jans biechtvader, moet hij voorbereid zijn op nog veel meer beledigingen en vervolgingen. Zeer aangedaan door de voorspellingen - die ook letterlijk vervuld zullen worden - stelt Jan Roothaan een gebed op "voor hen die mij leed doen" en neemt zich voor dit iedere dag voor zijn kruisbeeld te bidden. Daarin vraagt hij Jezus allen die hem "op welke wijze ook, last veroorzaken of ooit veroorzaakt hebben, met de kostbaarste gaven en genaden wilt overladen." en "al de kwellingen die mijn vervolgers mij kunnen aandoen" offert hij "in vereniging met de kwellingen van uw allerheiligst Hart" op. Wat Johannes Philippus Roothaan s.j. allemaal moet meemaken, hij is altijd in staat zijn martelaren, ondanks alles, te vergeven, Dit in zijn innerlijke drang tot het navolgen van het lijden van Christus, met name in de Goede Week. Na zijn priesterwijding in 1812 volgt zijn benoeming tot professor in de rhetoriek aan het jezuietencollege in Pusza, en vanaf 1816 te Orscha. De uitwijzing van de jezuieten in Rusland in maart 1820 dwong Jan Rothaan tot een reis door Oostenrijk en Italië, tot hij een benoeming tot prof in de rhetoriek krijgt in het Zitserse Brig, waar hij tevens plaatsvervangens viceprovinciaal en provinciaal-consultor was. Na een bezoek aan Amsterdam werd hij rector van het nieuw-gestichte jezuieten-college in Turijn. In 1823 wordt Jan leider van het door koning Alberto Felix gestichtte `College van de Provincie' in Rome. In datzelfde jaar sterft Generaal-Overste Fortis en wordt Jan Rothaan gekozen als opvolger van Sint Ignaas (Ignatius de Loyola 1541-1556) als 21ste Opperhoofd van de jezuieten, residerend in het paleis naast de grafkerk van Sint Ignaas te Rome. Jan sprak vloeiend Pools, Frans en Hebreeuws en schreef een nieuwe editie van Sint Ignatius Oefeningen. Onder zijn leiding groeit het aantal jezuieten tot 5000. Toch waren het geen gemakkelijke tijden voor de jezuieten. Na Rusland wordt ook in Spanje, Portugal en Frankrijk de vervolging ingezet. In 1847 volgen Zwitserland en in 1852 het Noord Italiaanse Piemonte waar de jezuieten worden uitgewezen. Tijdens de Revolutie van 1848 ontvluchten zowel Jan Rothaan als paus Pius IX Rome en Vatikaan. Tijdens deze verdrijving bezoekt Jan jezuietenordes in België, Holland, Engeland en Maynooth in Ierland. In januari 1850 kon Jan weer naar zijn residentie bij de Gesù in Rome terugkeren. Hij stierf na een zware ziekte op 8 juni 1853 te Rome. In 1927 werd zijn Zaligverklaringsproces aangemeld. Hetgeen nog niet is afgerond. Litt.: A. Neu, Johann Philipp Roothaan, der bedeutendste Jesuitengeneral neuerer Zeit, Freiburg i. Br. 1928; R. G. North, The General who rebuilt the Jesuits, Milwaukee 1944; J. Witlox, Pater Jan Philip Roothaan. De eerste `heilige' amsterdammer?, in: Varia historica ('s-Hertogenbosch 1936), 379-390; Catholic Encyclopedia, 1913 ed., XIII:182-3; B. van Meurs, De dienaar Gods Johannes Roothaan, in: Met de heiligen het jaar rond, Bd. 2, Hasselt 1949, 164-168; Albers, P., De hoogeerwaarde pater Joannes Philippis Roothaan, XXI generaal der Societeit van Jezus, en de voornaamste lotgevallen zijner orde. 's-Gravenhage 1912, 2 dln. ROOTHAAN, Joannes Philippus, SJ, 21. Generaloberer der Gesellschaft Jesu, * 23.11. 1785 in Amsterdam als jüngster von drei Söhnen des Chirurgen Matthias Egbert Roothaan und dessen Ehefrau Maria Angela geb. Ter Horst, †8.5. 1853 Rom. - R., dessen aus Frankfurt am Main stammender Vater in den Niederlanden zum Katholizismus konvertiert war, wuchs in einem kirchlich geprägten Elternhaus auf. In seiner Heimatstadt Amsterdam absolvierte er seine Gymnasialstudien, denen sich ein vierjähriger Kurs im dortigen Athenäum unter der Leitung des Latinisten Jakob van Lennep anschloß. R. trat am 30.6. 1804 der Gesellschaft Jesu bei. Das Noviziat befand sich zu dem Zeitpunkt im russischen Dünaburg, denn mit Billigung Papst Pius' VII. aus dem Jahr 1801 konnte die dortige Ordensprovinz trotz der nach wie vor gültigen Aufhebung des Jesuitenordens von 1773 weiterbestehen. Nach seiner einfachen Profeß am 21.6. 1806 für drei Jahre als Lehrer an das Gymnasium in Dünaburg bestellt, studierte R. anschließend an der Jesuitenakademie in Polozk Philosophie und Theologie. Mit der Priesterweihe am 27.1. 1812 bzw. dem Abschluß der Studien drei Monate später erfolgte seine Ernennung zum Rhetorikprofessor, zunächst am Ordenskolleg in Pusza, seit 1816 an dem in Orscha. Die Ausweisung der Gesellschaft Jesu aus Rußland im März 1820 zwang auch R. zu einer Odyssee durch Österreich und Italien, bis er schließlich als Professor im schweizerischen Brig, erneut für Rhetorik, eine neue Aufgabe fand. Für kurze Zeit nahm er dort zudem die Aufgaben eines Sozius des Vizeprovinzials und Provinzkonsultors wahr, die ihn auch dreimal in die Ordensniederlassungen in Deutschland, Belgien, Holland und der Schweiz führten. Seit dem 22.6. 1823 Leiter des von König Albert Felix gegründeten `Kollegs der Provinz in Rom. Bereits am 9.7. desselben Jahres erfolgte seine Wahl zum 21. Generaloberen der Gesellschaft Jesu, ebenfalls mit Sitz in Rom. - Ein Augenmerk des neuen Generals galt nach den beträchtlichen politischen und gesellschaftlichen Umbrüchen der vergangenen Jahrzehnte und der erst wenige Jahre zurückliegenden generellen Wiederzulassung der Gesellschaft Jesu durch Pius VII. (1814) der inneren Stabilisierung seines Ordens, speziell der Stärkung der spirituellen Formung und der Neuordnung der wissenschaftlichen Ausbildung der Ordensmitglieder. Diesem Zweck diente etwa seine 1835 gefertigte, mit zahlreichen Anmerkungen versehene lateinische Übersetzung des ignatianischen Exerzitienbüchleins aus dem Spanischen, die in den folgenden Jahren wiederum zahlreiche Übertragungen in moderne Sprachen (deutsch 1855 u. 1870) erfuhr. Einer zeitgemäßen Unterweisung der Ordensscholastiker in den wissenschaftlichen Disziplinen sollte die tiefgreifende, wenn auch letztlich nicht zufriedenstellende Überarbeitung der Ratio studiorum 1832 zugute kommen, durch die Kirchengeschichte und -recht in die Theologie, Mathematik und Naturwissenschaften in die Philosophie, schließlich Geschichte, Geographie und Arithmetik in das humanistische Fach eingefügt wurden. - Im gesellschaftlich-politischen Raum blieben R. während seiner Amtszeit zahlreiche Schicksalsschläge nicht erspart. Außer in Rußland sah sich der Orden während der 1820er und 30er Jahren, bedingt durch das Erstarken liberaler gesellschaftlicher Kräfte, ebenfalls in Spanien, Portugal und Frankreich der Verfolgung ausgesetzt. 1847 verfügte die Schweiz, 1852 zudem Piemont die Ausweisung der Gesellschaft Jesu. Während der Revolution von 1848 mußte auch R., ebenso wie Papst Pius IX., die unruhige Stadt Rom und den Kirchenstaat verlassen. Die Vertreibung nutzte er zu Besuchen der Ordensniederlassungen in Belgien, Holland, England und Irland. Ein Hoffnungszeichen für R. war andererseits das Aufblühen der Gesellschaft Jesu in Belgien und Holland, aber auch in Nordamerika, den Missionsgebieten und, seit 1848, in Deutschland. Im Januar 1850 konnte R. in seine Residenz bei Al Gesù in Rom zurückkehren; er starb dort nach schwerer Krankheit am 8.5.1853 im Rufe der Heiligkeit. - R. gilt als einer der bedeutendsten Generaloberen der Gesellschaft Jesu in der neueren Zeit. 1927 wurde der Seligsprechungsprozeß eingeleitet, der bislang noch keinen Abschluß gefunden hat. Werke: In exoptatissimum Caesaris adventum, pièce de vers de 20 distiques, in: Lettres de Jersey, t. VII, 131; Exercitia spiritualia S. P. Ignatii Loyolae cum versione litterali ex autographo Hispanico. Praemittuntur R. P. Roothaan, praepositi generalis Societatis Iesu, litterae encyclicae ad Patres ac Fratres eiusdem Societatis de spiritualium exercitiorum Sanctae Patris nostri studio et usu, Rom 1835, dt. 1855 u. 1870, zahlreiche Übersetzungen; De ratione meditandi, Rom 1837; Concionum in sacris missionibus haberi solitarum themata compendiosa ab A. R. P. Joanne Roothaan ordinata et digesta, Laval 1852; Meditationes et Instructiones compendiosae pro SS. Missionibus, a R. P. Roothaan, Woodstock 1879; Documenta aurea a R. A. P. Roothaan suis discipulis, Toulouse 1876; A. R. P. Joannis Roothaan Adnotationes et Instructiones spirituales, Den Haag 1891. Für den Seligsprechungsprozeß Veröff. des Gesamtwerkes: Opera spiritualia Ioannis Phil. Roothaan Societatis Iesu praepositi generalis XXI. Ludovicus de Jonge S.I. et Petrus Pirri S.I. ediderunt, Romae 1936, niederl.: De geestelijke geschriften van den dienaar Gods Ioannes Philippus Roothaan, in: Studiën 126 (1936), 64-68, Het tweede deel der geestelijke geschriften, in: Studiën 126 (1936), 306-310; Epistolae Ioannis Phil. Roothaan Societatis Iesu praepositi generalis XXI. Ludovicus de Jonge S.I. et Petrus Pirri S.I. ediderunt, I. [Epistolae ante generalatum], Romae 1935, II.-III. Epistolae ad Societatem, Romae 1940, IV.-V. Epistolae ad externos, Romae 1939-1940, niederl. Zusammenfassung: Het eerste deel der brieven van den eerbiedwaardigen dienaar Gods Pater Ioannes Philippus Roothaan S.I., in: Studiën 124 (1935), 66-70. Bibliographie: L. Polgßr, Bibliographie sur I'histoire de la Compagnie dc Jésus 1901-1980, Roma 1980, 99-103. Lit.: A. Brou, Une citation incendiaire. Le P. Roothaan à la `Conférence de Chieri', in: Études 101 (1904), 95-101; - A. Zimmermann, Pater Roothaan und die vermeintliche Konferenz von Chieri (1824). (Eine Jesuitenfabel), in: Magazin für volkstümliche Apologetik 3 (1904-05), 396-398; - F. Minini, Very Rev. Father John Roothaan. An oration on his life and virtues, in: Woodstock Letters 35 (1906), 17-34; - Father Roothaan's visit to Maynooth, in: Irish Monthly 38 (1910), 13-19; - P. Albers, De Hoogeerwaarde Pater Joannes Philippus Roothaan, XXI. generaal der Sociëteit van Jezus en de voornaamste lotgevallen zijner Orde. Met bijlagen en portret, I. 1785-1829, II. 1829-1853, 's-Gravenhage 1912; - A. Kleiser, Zwei Briefe des P. Roothaan an P. Beckx, in: Mitt. aus der dt. Provinz 6 [der Ges. Jesu] (1912-1914), 511-512; - Liber Saecularis Historiae Societatis Iesu ab anno 1814 ad annum 1914, Rom 1914, 74-103, 325-333, 521-523; - P. Albers, De Hoogeerwaarde Pater Joannes Roothaan en de Geestelijke Oefeningen van den H. Ignatius, in: Collection de la Bibliothèque des Exercices de St. Ignace 61-62 (1920), 147-150; - E. Sutcliffe, Father Roothaan's visit to England, in: Letters and Notices 37 (1922), 13-15; - P. Albers, De generaal der jezuïeten, Joannes Philippus Roothaan (= Geert-Groote-Genootschap 122), 's-Hertogenbosch 1925; - L. de Jonge, Pater Roothaan. Bij de inleiding van het proces zijner zaligverklaring, in: Studiën 109 (1928), 341-355; - A. Neu, Johann Philipp Roothaan, der bedeutendste Jesuitengeneral neuerer Zeit (+ 1853). Bearb. nach dem größeren holländischen Werk des P. Petrus Albers S.I., Freiburg i. Br. 1928; - P. Albers, El P. Roothaan y los Ejercicios espirituales de san Ignacio, in: Manresa 5 (1929), 348-372; - [P. Pirri], Il P. Giovanni Roothaan e gli studi nella prima metà del sec. XIX., in: Civiltà cattolica (1929) 3, 126-134; - [Ders.], Il P. Roothaan e il La Mennais, in: Civiltà cattolica (1929) 3, 221-228; - [Ders.], Gli Hermesiani e l' Ab. Bautain a Roma, in: Civiltà cattolica (1929) 3, 311-319; - [Ders.], Il Rosmini e il rinnovamento della filosofia cristiana, in: Civiltà cattolica (1929) 4, 19-35; - [Ders.], Un amico di Montecassino e dei benedettini cassinesi, in: Civiltà cattolica (1929) 4, 305-319; - G. Bozzetti, Rosmini e il P. Roothaan in un recente articolo della Civiltà cattolica, in: Rivista rosminiana 24 (1930), 63-94; - P. Pirri, P. Giovanni Roothaan XXI. generale della Compagnia di Gesù, Isola del Liri 1931, span. Übersetzung; - C. Sejbuk, Wielebny O. Jan Roothaan, wielki cziciel i apostol Najsw. Serca Jezusa, in: Nasze Wiadomosci 10 (1931-1934), 150-157; - H. Pater J. Roothaan en de Geestelijke Oefeningen van den H. Ignatius, in: Sint Bavo 35 (1932), 540-541; - G. Finnieston, John Philip Roothaan, in: Messenger (1932), 260-264; - L. de Jonge, Een groot leerling van het Atheneum illustre, Jan Philip Roothaan, 1800-1804, in: Studiën 117 (1932), 431-445; - Th. Piket, Pater Roothaan, de student, in: Sint Bravo 35 (1932), 467-468; - L. Steger, De dienaar Gods Joannes Philippus Roothaan, in: Directeurentijdschrift 16 (1932), 241-248; - A. de Wilt, Pater Roothaan en Solesmes, in: Sint Gregorius-Blad 57 (1932), 114-117, 133-138, 189-194, 230-235; - G. Bozzetti, Rosmini e i gesuiti in una biografia del P. Roothaan, in: Rivista rosminiana 27 (1933), 135-150; 28 (1934), 34-54; - E. de Laurentiis, Il P. Giovanni Roothaan e i primordi della Congregazione Cassinese della P. O., in: Sacro Speco 39 (1933), 57-67; - L. de Jonge, De dienaar Gods, Jan Philip Roothaan S.I. 1785-1853, Wassenaar 1934; - L. Koch, Jesuiten-Lexikon. Die Gesellschaft Jesu einst und jetzt, Paderborn 1934, 1563-1565; - Een `Contemplatieve van Bethanie'. De gaven van de H. Geest in Pater Roothaan, in: Heraut 67 (1935), 52-54, 85-87, 135-138, 167-171, 199-201, 244-247, 278-280, 333-335, 360-361; - J. Beuns, Jan Philip Roothaan S.I. Levensschets (= Geert-Groote-Genootschap 487), 's-Hertogenbosch 1935; - J. M. March, Carta del P. Roothaan al obispo de Vich sobre la Santa Cueva, in: Manresa 11 (1935), 79-84; - Ioannes Phil. Roothaan Societatis Iesu praepositus generalis XXI. Testimonia aequalium. Ludovicus de Jonge S.I. et Petrus Pirri S.I. collegerunt, Roma 1935, niederl. Zusammenfassung: De getuignissen der tijdgenooten omtrent de heldhaftigheid der deugden van den dienaar Gods Ioannes Philippus Roothaan, in: Studiën 124 (1935), 311-315; - M. Trullßs, El Padre Juan Roothaan XXI. general de la Compañia de Jesús. Compendio de la vida escrita en italiano por el P. Pedro Pirri S.I., Barcelona 1935; - G. de Vaux / H. Riondel, Le Père Jean Roothaan XXIe général de la Compagnie de Jésus (1785-1853), Paris 1935, Zusammenfassung in: Messager 111 (1936), 465-477; - A. Gyenis, P. Roothaan Jßnos Fülöp Jézus Tßrsasßga 21. generßlisa 1785-1853, Budapest 1936; - J. Witlox, Pater Jan Philip Roothaan. De eerste `heilige' amsterdammer?, in: Varia historica ('s-Hertogenbosch 1936), 379-390; - Il servo di Dio P. Giovanni Filippo Roothaan preposito generale della Compagna di Gesù (1785-1853) [hrsg. v. L. de Jonge u. C. Testore], Isola del Liri 1937, dt., engl., franz. u. span. Übersetzung 1937; - L. de Jonge, Naar de zaligverklaring van Pater Roothaan, in: Studiën 129 (1938), 472-474; - B. Wilhelm, Der ehrwürdige Diener Gottes, A.R.P. Johannes Roothaan S.I. in den hl. Exerzitien, in: Zeitschrift für Aszese und Mystik 13 (1938), 148-151; - In causa servi Dei Ioannis Phil. Roothaan Societatis Iesu praepositi generalis XXI. Litterae postulatoriae pro introductione causae ad Sanctam Sedem missae postquam traditi sunt S. R. C. processus informativi, Roma 1940; - L. de Jonge, Jan Philip Roothaan S.I. en de kerkelijke wetenschap van zijn tijd: 1785-1853, in: Annalen van de Vereniging tot het bevorderen van de Beoefening der Wetenschap onder de Katholieken in Nederland 32 (1940), 136-148; - Ders., Roothaan en Van Lennep, in: Studiën 134 (1940), 251-256; - J. A. Smit, Waar de H. Ignatius en Pater Roothaan begraven liggen, in: Heraut 72 (1940), 241-243; - R. G. North, The General who rebuilt the Jesuits, Milwaukee 1944; - H. Becher, Aus dem Briefwechsel des P. Johann Philipp Roothaan, in: Geist und Leben 20 (1947), 277-288; - S. Wiel, Nederlands grootste generaal (= De Smalle Boekjes 91), Heiloo 1947; - B. van Meurs, De dienaar Gods Johannes Roothaan, in: Met de heiligen het jaar rond, Bd. 2, Hasselt 1949, 164-168; - J. van Heugten, Pater Roothaan in zijn tijd, Bussum 1952; - J. van Heugten, Pater Roothaan † 1853, in: Streven 6/1 (1952-53), 116-124; - J. Löw, Excerpta ex epistulis P.is Ioannis Philippi Roothaan, praepositi generalis Societatis Iesu, in quibus de nostris [redemptoristis] agitur, in: Spicilegium historicum Congregationis Ssmi Redemptoris 1 (1953), 240-244; - C. Verhaak, Wie is Pater Roothaan?, in: Heraut 84 (1953), 10-14; - Ders., Pater Roothaan en de devotie tot het H. Hart van Jezus, in: Heraut 84 (1953), 15-20; - J. Barten, Pater Roothaan en de herleving van het Katholicisme in Nederland, in: Streven 7/2 (1954), 193-205; - J. A. Saliba, Il-General Roothaan S.I. bena mill-gdid il-Kumpanija, in: Lil Hbiebna 13 (1958), 276-279; - P. Grootens, De betekenis von Jan Roothaan S.I. als generaal van de Sociëteit van Jezus, in: Streven 17 (1963-64), 360-31; - P. Penning de Vries, Van Amsterdam naar Rome, in: Aan de bronnen, Nijmegen 1971, 89-95; - C. J. Ligthart, De Nederlandse Jezuïetengeneraal Jan Philip Roothaan, * Amsterdam 23-11-185, † Rome 8-5-1853. Een antwoord op de vraag: `Wat is een Jezuït?', Nijmegen 1972; - Een groep leden van het Pater Roothaan-Genootschap was te Rome (5-10 mei 1979). Een verslag van wat we meemaakten, wat we zagen, en wat we hoorden over Pater Roothaan en zijn causa, Amsterdam 1979; - M. Chappin, Roothaan, rijk aan invloed? Over de (kerk-)historische betekenis van de 21ste Generaal der jezuïten, Jan Philip Roothaan (1785-1853), Amsterdam 1985; - P. F. M. Fontane, Een man als een toegedekt Vuur, Jan Philip Roothaan, Amsterdam 1986; - J. Slijkerman, Jan Philip Roothaan S.I. Refugee-General, in: Jesuits (1986), 16-20; - M. Chappin, Jean-Philippe Roothaan: »le Général des Exercices spirituels«?, in: CIS 24 (1993) H. 2, 46-56; - LThK2 9, 39. Johann Philipp Roothaan Twenty-first General of the Society of Jesus, b. at Amsterdam, 23 November, 1785; d. at Rome, 8 May, 1853. Originally Protestant, the Roothaan family emigrated from Frankfort to Amsterdam, where it became Catholic. Johann Philipp, the youngest of three brothers, was on account of his special talent destined for study, and, before he was sixteen, graduated from the gymnasium of his native town. Thence passing to the athenaeum illustre (high school), he continued for four years his classical studies under the celebrated Professor Jakob van Lennep with the greatest success. Confronted with the necessity of choosing his vocation, he determined to join the Society of Jesus, which still survived in White Russia and had been officially recognized hy Pius VII. In 1804 he set out for the novitiate in Dunaburg; the descriptions of his month's journey thither are very interesting. On the conclusion of his novitiate, he was, on account of his great knowledge of the classics, appointed teacher at the Jesuit gymnasium at Dunaburg (1806-9), and completely satisfied the expectations of his superiors. He had already mastered Polish; as a native of Holland, he naturally spoke also French, while the two classical languages and Hebrew were among his favorite studies. He subsequently began the higher study of philosophy and theology at Polotsk, and in 1812 was ordained priest. The following four years were spent as professor of rhetoric at Pusza -- this was the stormy era of the Franco-Russian War. The joyous incident of the restoration of the Society of Jesus by Pius VII also belongs to this period (1814). The other four years which preceded the banishment of the Jesuits from Russia (1820) were passed by Roothaan partly as teacher and partly in pastoral duties in Orsa. During this interval he took the final solemn vows, and could thus enter courageously on his journey into exile. This journey lasted three months, and ended in Brieg (Canton of Wallis, Switzerland). Here he again taught rhetoric for three years, besides taking zealous part in popular missions. He thrice accompanied, on his tour of visitation, the provincial of the vice-province of Switzerland, to which also belonged the Jesuit houses in Germany, Belgium, and Holland, and learned the conditions from personal examination. He was able, after a seventeen years' absence, to revisit his kindred at Amsterdam. Roothaan's subsequent appointment to the rectorship of the newly-founded college at Turin brought him to his real life's task. On the death of A. Fortis, General of the Society of Jesus, Roothaan was named his successor. His labors as General were most fruitful in every domain for the newly-restored order. His first care was for the preservation and strengthening of the internal spirit of the Society. To this object he devoted nine of his eleven general letters. Of still greater fundamental importance than these valuable encyclicals were his labors on the new edition of the Exercises of St. Ignatius according to the original text; this edition he provided with an introduction and explanatory notes. The enlightened and renewed use of this precious work is his chief service, which alone must have rendered his name immortal in the Society. He also displayed great zeal in raising the standard of studies; having himself enjoyed such a splendid classical -education, he was able to appreciate the value of the classics for a mental training. After careful investigation and counsel, he published in 1832 the Revised Order of Studies, excellently adapted to the conditions of the time. Having thus provided for their spiritual and intellectual armor, he was also able to open up the richest fields for the activity of his brethren in the Society, namely the home and foreign missions. During his administration, the order increased twofold in the number of its members (5000) and in its apostolic activity, although it had meanwhile to suffer banishment and persecution in many places, especially in the year of revolution, 1848. The General himself had to quit Rome for two years. On his return his health was broken, his strength began to fail, and fits of weakness announced his approaching end. The characteristics of Roothaan are well expressed in the words which he himself declared the principle of his administration: "fortiter et suaviter". The same idea is expressed in the words of his biographer: "Impetuous by nature, he governed all passions by the exercise of Christian self-denial, so that a most measured moderation in all things forms his distinctive characteristic." http://www.library.georgetown.edu/dept/speccoll/cl170.htm THE JAN PHILIP ROOTHAAN, S.J. ARCHIVE The Jan Philip Roothaan, S.J. Archive consists of correspondence, mainly from Jan Philip Roothaan, S.J. to his family in Amsterdam. The letters are arranged in 170 folders contained in three boxes. Jan Philip Roothaan was born in Amsterdam on November 23, 1785, the youngest of three sons of Mathias Egbertus Roothaan, a physician, and his wife, Mary Angela Ter Horst Roothaan. Jan Philip showed great talent as a young student, graduating from the gymnasium of Amsterdam before he was sixteen and then continuing on with great success at the Athenaeum Illustre in that city, where he studied the Classics under the well-known scholar, Professor David van Lennep. At the end of his studies, Jan Philip decided to enter the Society of Jesus, which at that time was surviving only in White Russia. In 1804 he set out for the novitiate in Dunaburg; he concluded his novitiate in 1806 and was assigned to teach at the Jesuit gymnasium in that town until 1809. Jan Philip showed special prowess in the learning of languages, knowing Dutch and French before he arrived, as well as Classical Greek, Latin and Hebrew; he impressed his superiors by learning Polish almost immediately after his arrival in Dunaburg. He was sent on for higher study at Polotsk, where he studied Theology and Philosophy; he was ordained priest there in 1812. After this, Jan Philip spent four years as a professor of rhetoric at Pusza; these years coincided with the Franco-Russian War and with the restoration of the Society of Jesus by Pope Pius VII in 1814. From 1816 to 1820, Jan Philip Roothaan, S.J. was stationed in Orsa as a teacher and performing pastoral duties. It was during this period that Jan Philip Roothaan took his final solemn vows. Roothaan next went to Brig, in the Canton of Wallis in Switzerland, where he taught rhetoric and took part in popular missions. He also was able to accompany Vice-Provincial Nicholas Godinot, S.J. on his visitations around the Province of Switzerland, which included parts of Germany, and all of Belgium and the Netherlands. This allowed Jan Philip to visit his family in Amsterdam for the first time in 17 years; it also was an excellent opportunity to impress the Provincial with his great talents as a linguist and as a manager of missions. In 1824, Roothaan was appointed the rector of a newly-founded college in Turin- where he now was able to build an even greater reputation for himself before the Jesuit and Church leadership in Rome by first learning flawless Italian soon after arriving and then demonstrating excellent leadership skills in his new position. In July of 1829, Roothaan was named the twenty-first General of the Society of Jesus upon the death of the former General, Aloysius Fortis, S.J. Jan Philip Roothaan, S.J. is credited with strengthening the Society of Jesus in its spiritual and intellectual fronts as well as the sheer size of the Society and its activities. He edited and had distributed a new edition of the Exercises of St. Igniatius according to the original text with an extensive introduction and explanatory notes. He also sought to elevate the morale and united spirit of the Order and dedicated nine of his eleven general letters to this cause. Roothaan raised the standards of studies, publishing in 1832 the Revised Order of Studies, which emphasized the rigors of a classical education. He also expanded the activities of the Society's missions, especially the foreign missions. During his tenure, the Society doubled its membership to 5,000. He also saw the Society through many tough trials, being banished from many areas, including his own exile from Rome for two years following the unrest of 1848. The letters contained in the Jan Philip Roothaan, S.J. Archive are of great interest to those investigating the personal and family life of the General of the Society of Jesus. A vast majority of the letters are from Jan Philip to his father, Mathias, and his brother, Albert, half in Dutch and half in French. The correspondence carries him through from his earliest days as a young novice to the final days of his Generalship; despite his heavy commitments towards his duties, he still managed to maintain a strong, ongoing concern for the physical, economic, and spiritual well-being of his family in Amsterdam. Jan Philip's letters are full of advice and opinions for his family members, including frequent discussions of why God sends misfortunes to the innocent and how such "misericordia" must be endured as a part of the divine plan. In addition, however, are numerous expressions regarding his taste in architecture (bemoaning the design of a new church in The Hague), his (and the Pope's) love of fine tobacco, and his requests for books on Egyptian antiquities printed in Holland. There are also several letters from Jan Philip to his nephew, Theodoor; all of them written to a young man he may never have met but about whose spiritual and economic well-being he cared greatly. These letters form a valuable look at the personal side of Jan Philip Roothaan, S.J. Also included are several letters from Nicholas Godinot, S.J. and John B. Drach, S.J., both Jesuit Provincials, to Albert Roothaan, thanking him for his hospitality and announcing Jan's appointments as rector of the college at Turin and as General of the Society. One letter survives to Mathias Roothaan from Fr. Jean Henry, a Belgian priest who accompanied Jan Philip on the ship as he first departed Amsterdam for the Jesuit novitiate in 1804. Several letters from Mathias Roothaan to Jan Philip also appear in the collection, all written during Jan's first twenty years away from Amsterdam. It should also be stated that three letters are on loan at De Krijberg in Amsterdam and Special Collections at Georgetown University only has a photocopy and a handwritten transcription of each. Georgetown University also has a copy of the collection on microfilm, and because of the fragile nature of many of the letters it is asked that only microfilm copies of the letters be used unless special reasons for use of the originals can be shown. ACCESSION DATA: Gift of Clemens C. J. Roothaan, 1995. BULK DATES: 1804 - 1848 SPAN DATES: 1804 - 1852 EXTENT: 3 boxes